Ֆրանսիացի հռչակավոր կոմպոզիտոր, «Ֆանտաստիկական սիմֆոնիայի» հեղինակ Հեկտոր Բեռլիոզը հայտնի է գերազանցապես իր նվագախմբային ստեղծագործություններով: Նրա սակավաթիվ օպերաների թվում է նաև «Բենվենուտո Չելլինի» օպերան՝ իտալացի հռչակավոր քանդակագործի մասին (1838թ.): Դրանից քիչ առաջ լույս են տեսել Բենվենուտո Չելլինիի հուշերը, որոնք և դարձել են Բեռլիոզի օպերայի սյուժետային հիմքը: Նկարագրվող իրադարձությունները էլ ավելի հարուստ դարձան շնորհիվ Բեռլիոզի իտալական ուղևորության վառ տպավորությունների, որոնք մասնավորապես կապված էին Հռոմի հռչակավոր ամենամյա դիմակահանդեսի իրադարձությունների հետ: Օպերան պատմում է Բենվենուտո Չելլինիի և նրա սիրելի Թերեզայի ողբերգական սիրո մասին, որի գագաթնակետը եղավ Հռոմի դիմակահանդեսը, որի ընթացքում Չելլինին մենամարտում սպանեց իր սիրո մրցակցին և դատապարտվեց մահապատժի: Նա կարող էր փրկվել միայն այն դեպքում, եթե ժամանակին կերտեր Հռոմի Պապի պատվիրած՝ Փերսեոսի արձանը: Ձուլվածքի բացակայող նյութ հայթայթելու համար Չելլինին վերաձուլում է իր նախորդ արձանները, ինչը և հնարավորություն է տալիս ժամանակին կերտել Փերսեոսի արձանը, դրանով իսկ խուսափել մահապատժից:
Այս գրավիչ սյուժեի կենտրոնական 2-րդ գործողությունը կապված է Հռոմի դիմակահանդեսի հետ՝ իր մասսայական տոնախմբություններով, ժողովրդական պարերով և կառ նավալային այլ ավանդական իրադրություններով:
Այս պայծառ պատկերը հիմք ծառայեց օպերայի նախերգանքի համար, որը ստացավ Հռոմեական դիմակահանդես ինքնուրույն անունը և մեծ հաջողությամբ կատարվում է սիմֆոնիկ համերգներում՝ որպես օպերայից անկախ ստեղծագործություն:
Այստեղ հակադրվում են Չելլինիի և Թերեզայի քնարական սիրային տեսարանի երաժշտությունը և պարահանդեսի տոնական բազմապիսի անցուդարձը: Ինչպես միշտ, փայլուն է Բեռլիոզի այս ստեղծագործության գործիքավորումը՝ առանձին գործիքների մենանվագային հատվածներով:
Նախերգանքի առաջին կատարումը սիմֆոնիկ համերգում՝ որպես ինքնուրույն ծրագրային ստեղծագործություն (1844թ.), ունեցավ աննկարագրելի հաջողություն:
