Մեծ հումանիստ արվեստագետ Գուստավ Մալերի թիվ 2 սիմֆոնիան անկրկնելի է իր տեսակի մեջ: Մեկուկեսժամյա հնգամաս այս գործը հեղինակի պատկերացմամբ պիտի դառնար յուրատեսակ ակցիա, ողջ երեկոյի տևողությամբ երաժշտափիլիսոփայական արարողություն: Անսովոր ընդարձակ է սիմֆոնիայում ընդգրկված կերպարների շրջանակը,
որի կոնկրետությունը բացահայտվում է բանաստեղծական մեջբերումների օգնությամբ և մեներգիչների, նաև երգչախմբի ներգրավումով: Իբրև կանոն, Մալերն օգտագործում է իր իսկ վոկալ-սիմֆոնիկ երգաշարերի տեքստը և երաժշտությունը:
Մաս 1 «Խրախճանք հանգուցյալի հիշատակին&» (Սգո երաժշտություն՝ միջնադարյան Dies Irae խորալի թեմայով)
Մաս 2 Կենցաղային խաղաղ տեսարան՝ ավստրիական լենդլեր պարի ոճով
Մաս 3 Երգիծական սկերցո «Սուրբ Անտոնիոսի քարոզը ձկներին »մալերյան երգի թեմայով
Մաս 4 Բնության ներդաշնակության գովերգ (մեներգող մեցցո սոպրանոյի կատարմամբ՝ «Լույս նախասկզբնական» տեքստով)
Մաս 5 Ողբերգական երաժշտությամբ ֆինալ, որի եզրափակմանը երկու մեներգիչները և երգչախումբը հաստատում են անմահության գաղափարը «Մահ հանուն վերածնության»տեքստով (խոսք՝ Կ.Կլոպշտոկի)
Սիմֆոնիայի պրեմիերան հսկայական հաջողությամբ կայացել է հեղինակի ղեկավարությամբ
Բեռլինում՝ 1895-ին:
